به گفته کودک کلینیک متخصص مغز و اعصاب (نورولوژیستی) که دوره های تکمیلی تشخیص و درمان سردرد را گذرانده و تبحر کافی در درمان انواع سردرد را دارد فوق تخصص سردرد گفته می شود.
از آنجاییکه سردرد یکی از شایعترین علامتهایی است که بیمار را نزد پزشک می کشاند معمولا ابتدا فرد توسط پزشکان عمومی وداخلی ویزیت می شود. در صورتیکه نیاز به برسی های تشخیصی و درمان تخصصی تر باشد بیمارباید به متخصص مغز و اعصاب و فوق تخصص سردرد مراجعه کند.
پزشک متخصص سردرد در فوق تخصصی سردرد، جدیدترین، به روز ترین و بهترین روشهای درمان سردرد را به صورت تخصصی به بیماران مبتلا به انواع سردرد ارائه می دهد که این کار پس از معاینه دقیق نورولوژیک و در صورت نیاز اقدامات پاراکلینیک صورت می گیرد.
نورولوژیست‌ها (متخصص مغز و اعصاب)، روانپزشکان و روانشناسان اگرچه حوزه کاری مشخصی دارند و تخصص‌های جداگانه‌ای می‌گیرند، از سوی بسیاری از مراجعان و بیماران ممکن است با یکدیگر اشتباه گرفته شوند. اینکه کی باید به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کرد، کی به روانپزشک و کی به روانشناس، ممکن است سوال بسیاری از مردم باشد.
اگر این سوال، سوال شما هم باشد، باید بدانید که اصولا روانشناس فردی است که دوره عمومی پزشکی را نگذرانده است و با گرفتن مدرک لیسانس، فوق‌لیسانس و دکترا در رشته روانشناسی، روانشناس شده است و می‌تواند با ارائه راهکار‌های مختلف (بدون تجویز دارو) به مراجعانش کمک کند اما روانپزشک، پزشک متخصصی است که دوره عمومی پزشکی را طی کرده و پس از آن در رشته اعصاب و روان تخصص گرفته است.
متخصص مغز و اعصاب (دکتر بیتا جبلی) یا نورولوژیست هم پزشک متخصصی است که پس از طی کردن دوره پزشکی عمومی، تخصصش را در رشته مغز و اعصاب (نورولوژی) گرفته تا بتواند بیماری‌هایی مانند تشنج، ام‌اس، میگرن و سردرد‌های مختلف، فلج، سکته مغزی و کمردرد‌های مزمن و بیماری‌هایی از این قبیل را تشخیص دهد و درمان کند.
روانپزشک نیز می‌تواند در درمان اضطراب‌ها، افسردگی‌ها و سایر مشکلات اعصاب و روان به مراجعانش کمک کند و به آنها دارو بدهد اما روانشناس نمی‌تواند دارو تجویز کند و معمولا روان‌درمانی می‌کند.
ضمنا این نکته را هم باید یادآور شوم که جراح مغز و اعصاب هم می‌تواند جراحی‌هایی مانند برداشتن انواع تومور‌ها یا دیسک کمر را انجام دهد بنابراین هیچ شباهتی بین رشته‌های روانشناسی، روانپزشکی و تخصص مغز و اعصاب وجود ندارد.
الف) تب
ب) تهوع و استفراغ بخصوص استفراغ های صبحگاهی
ج) گیجی و منگی
د) درد و سفتی گردن
ه) هرگونه کاهش سطح هوشیاری
و) اختلال بینایی و تاری دید
ز) هرگونه نشانه های فوکال نورولوژیک مثل ضعف یک قسمت بدن و صورت
قدم اول، گرفتن شرح حال دقیق از بیمار:
اینکه علائم از چه تاریخی، با چه شدتی شروع شده است؟ ابتدا کدام قسمت را درگیر کرده است ؟ سیر بیماری فرد چطور بوده است؟
بنابراین در مراجعه به متخصص نورولوژی لازم است تمامی اطلاعات دقیق ارائه شود که پزشک در تشخیص گمراه نشده و روند درمان سریع تر پیش رود.
معاینات نورولوژی با توجه به شکایت اصلی بیمار شامل: معاینات سرو گردن و ته چشم بیمار، معاینه اندام ها، رفلکس ها، وضعیت تعادل، معاینه اعصاب دوازده گانه، معاینه حس لمس، موقعیت و… می‌باشد.
سپس با توجه به اطلاعات به دست آمده به تناسب تشخیص های احتمالی درموارد مورد نیاز پزشک از ابزارهای پاراکلینکی برای تشخیص بهتر استفاده می‌کند.